رادیوباران

اگر هنر نبود کمر ما زیر بار سنگین حقیقت می شکست . ( فردریک نیچه ) 

احمد کوچ ، اهل کشور ترکیه است که در نواختن ساز باغلاما تبحر خاصی دارد و فعالیت حرفه ای خود را از سال 1995 آغاز و با شرکت در فستیوال موسیقی اروپا در سال 1997 توانست به شهرت جهانی دست پیدا کند. وی ضمن نواختن موسیقی های معروف کشور ترکیه به سبکی خاص و شنیدنی که بیشتر در برگیرنده سبک پاپ هستند چندین اجرای بسیار زیبا از موسیقی معروف جهان موسیقی را در کارنامه خود دارد که با استقبال بالایی برخوردار شده است. از آلبومی های منتشر شده توسط او می توان به آنادولی حاصلخیز ، ترانه‌های راه ، پارادوکس ، رگبار و جایی که حرف تمام می‌شود اشاره کرد. برخی از کارهای احمد کچ از تلویزیون ایران در برنامه های مختلف پخش شده است.

 در مورد باغلاما:

باغلاما سازیست زهی که با مضراب پلاستیکی یا سرانگشتان دست (شلپه – شرپه) نواخته می‌شود و کاربرد اصلی آن در موسیقی ترکیه است.  باغلاما در اصل ساز ملی قوم ترک و منطقه آناتولی است و در میان مردم ترک زبان و کردزبان ترکیه و شمال عراق رایج است. این ساز هفت سیم دارد که به سه گروه سه‌سیم، دوسیم و دوسیم تقسیم می‌شود.

نوع دیگر این ساز با دستهٔ بلندتر در ایران با نام دیوان شناخته می‌شود. این ساز بیشتر در بین مردم ترکیه و کُردستان ایران و عراق که زبان و فرهنگ و رسوم تقریباً مشابهی دارند متداول است. در ترکیه دوستداران فراوانی دارد و برای اجرای ملودی­های سنتی از آن استفاده می­شود.. این ساز از نظر فیزیکی شباهتهای فراوانی با تنبور دارد. اورهان گنجه بای، احمد کوچ، اردال ارزینجان، نشئت ارتاش، حسرت گؤل‌تکین، ارول پارلاک، عارف ساق، کارل ساندرز، ارکان اوغور و عثمان آک‌یول از نوازندگان چیره‌دست باغلاما هستند.