رادیوباران

فیلم‌نامه داستان که توسط دیوید گاگنهایم نوشته شده است، مورد تازه و هیجان انگیز و خیره کننده برای ارائه ندارد. سکانسهای اکشن در فیلم کلی هستند، تکامل کاراکترها سرسری و پیچیدگی طرح کلی داستان کاملا واضح است. کسی که هویت عامل نفوذی را در ده دقیقه اول فیلم حدس نزند، حتما باید با ژانر جاسوسی تازه آشنا شده باشد. در این فیلم تقریبا 2 ساعته، 30 دقیقه از آن تنها شرحهای خسته کننده و بی بازده است. این فیلم‌نامه قبل از تولید حتما باید بیشتر روی آن کار میشد.

خانه امن تلاش میکند تا در میان فیلم‌های هم دسته خود نمایش متفاوتی از خود برجای بگذارد. بین فراست و وستون هیچ صمیمیت گرمی حس نمیشود، بلکه تا آخر فیلم نیز با یکدیگر دشمن باقی میمانند؛ درصورتیکه نوع دیگری از رابطه را میشد برای آنها در نظر گرفت. شخصیت‌های داستان تا حدودی در این فیلم خنثی هستند، هیچ گونه هیجان خاصی در واکنشهای آنها حس نمی شود و تنها آن چیزی را رائه می‌دهنده که فیلم نامه از آنها خواسته است. علیرغم اینکه غرور فراست در این فیلم خدشه دار می‌شود اما شخصیت وی در انتهای فیلم بیشتر از ابتدای آن اسرارآمیز به نظر می‌رسد. در سویی دیگر نیز وستون در تلاشهای خود برای ایفای نقش خود انگیزه کمی از خود به نمایش می‌گذارد.

واشینگتن این نقش را در خواب خود نیز میتوانست ایفا کند. برای بازیگری با توانایی و قابلیتهای بالا همچون واشینگتن، کاملا جای ناامیدی است که در فیلمی این چنینی ایفای نقش کند. رینولدز علیرغم کار بسیار قویش در فیلم به خاک سپرده (Buried)، باید توانایی بیشتری از خود در ایفای نقش در فیلمهای اکشن به نمایش بگذارد( اما در فیلم فانوس سبز Green Lantern عکس این قضیه اثبات شده است) و فیلم خانه امن نشان داد که وی هنوز برای کاراکترهای تیره چندان آماده نیست. هنرپیشگان دسته پایین تر فیلم همچون Brendan Gleeson، Vera Farmiga و Sam Shepard در واقع دریایی از استعدادهای تباه شده در این فیلم هستند. در بسیاری از بخشهای فیلم آنها در گوشه اتاقی در لنگلی نشسته اند و اطلاعات جانبی از فراست و وستون ارائه می‌دهند.

می‌توان حدس زد یکی از دلایلی که یونیورسال پیکچرز این موقع از سال را، یعنی اواسط فوریه برای اکران این فیلم انتخاب کرده است، این می‌تواند باشد که انتظارات از یک فیلم خوب در این زمان پایین تر از حد معمول است. فیلمهایی از این قبیل در صورت داشتن توزیع کننده، می‌توانند برای تابستان و تعطیلات مناسب باشند. خانه امن بر روی کاغذ بهتر به نظر می‌رسد تا بر روی پرده، که این امر برای بسیاری از این قبیل فیلمهای اکران شده در این موقع سال صادق است. تنها میتوان گفت که این فیلم به جای اینکه دنباله فیلم هویت بورن باشد، نوعی شبیه سازی کم فروغ از آن است.

منبع: سایت نقد فارسی