نیمهشب در پاریس عنوان فیلمی کمدی-رمانتیک-فانتزی به نویسندگی و کارگردانی وودی آلن است. فیلم مایههای نوستالژیک و اگزیستانیلیسم دارد و بر اساس این ایده پرداخت شده که انسان از زمان حال راضی نیست و گذشتهها را رمانتیک تر -خالص تر و برای زندگی بهتر میداند. این فیلم در هشتادوچهارمین دوره مراسم اسکار برنده جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اوریژینال شده است.جیل (اوون ویلسون) به همراه همسر و پدر و مادر زنش به پاریس سفر می کند و شدیدا تحت تاثیر شهر و زیبایی هایش قرار میگیرد. اما همسرش اینز (ریچل مکآدامز) و بقیه خانواده چنین احساساتی ندارند. همزمان جیل به فکر کار کردن روی رمانش با موضوع نوستالژی مشغول است. در پاریس آنها با دوستان قدیمی اینز (پائول و کارول) بر خورد میکنند. اینز که دوست قدیمی پائول بوده او را فردی باهوش میداند و ترجیح میدهد بیشتر وقتش را همراه با او بگذراند. جیل شب را در خیابانهای پاریس قدم میزند و جلو کلیسایی با صدای زنگ نیمه شب ماشینی قدیمی میآید و او را به دهه ۲۰ و دورانی که برای جیل رویایی است میرود و با نویسندهها و هنرمندا ن آن دوره ملاقات میکند. در آن دوران با دختری ملاقات میکند که قرن ۱۹ را دوران طلایی برای زندگی میداند. هنگامی که به همراه او به سال ۱۸۹۰ میرود با هنرمندانی مواجه میشود که دوست دارند در رنسانس زندگی کنند.